Tydzień w Krakowie

Spędziłem tydzień w Krakowie. Konkretnie na Kazimierzu, konkretnie na ulicy Szerokiej, konkretnie w Hostelu tamże. Oto czego się nauczyłem:

- Zapiekanki od Endziora należy zamawiać w dwie osoby, zjedzenie takiego potwora samemu grozi odroczoną gastronomiczną śmiercią.

- Włoskie knajpki pod względem klimatu przebijają wszystkie inne (choć primo włoska knajpa secundo w dzielnicy żydowskiej tertio w Polsce trąci cokolwiek perwersją).

- Zgubienie przenośnego dysku z kopiami zapasowymi wszystkich tekstów nie jest tak tragiczne jakby się to mogło wydawać; przy odrobinie dobrej woli, gubiący, jest w stanie wytłumaczyć samemu sobie, że właściwie to dobrze się składa, można rozpocząć pewne rzeczy z czystym kontem.

- Oglądanie Woody'ego Allena w multipleksie, razem z setką osób ćpających naczos i pochlipujących Fantę z kubeczków ćwiczy cierpliwość.

- Nie należy wierzyć zapewnieniom właścicielom hostelów, że zgodnie z informacją na stronie, cenę za pobyt można negocjować, nie popuszczą nawet dziesiątki.

- Wysoki pokój w jednym oknem wychodzący na zamknięte podwórko, działa cokolwiek depresjogennie.

- Mleko UHT nie psuje się, co zmusza do zastanowienia, czy to właściwie jest jeszcze mleko...